چنان که از قفس هم دو یا کریم به هم
از آن دو پنجره ما خیره می‌شدیم به هم
به هم شبیه، به هم مبتلا، به هم محتاج
چنان دو نیمه‌ی سیبی که هر دو نیم به هم
من و توئیم دو پژمرده گل میان کتاب
من و توئیم دو دلبسته از قدیم به هم
شبیه یکدیگریم و چقدر دلگیر است
شبیه بودن گل‌های بی‌شمیم به هم
من و تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
من و تو کوه شدیم و نمی‌رسیم به هم
بیا شویم چو خاکستری رها در باد
فاضل نظری
بس که نادیدنی از مردم عالم دیدم
روشنم گشت که آسایش نابینا چیست
کلیم کاشانی
آه ای یقین گمشده، ای ماهی گریز
در برکه‌های آینه لغزیده تو به تو
من آبگیر صافی‌ام، اینک! به سِحر عشق؛
از برکه‌های آینه راهی به من بجو!
احمد شاملو
بادت اندر شهریاری برقرار و بر دوام
سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش
اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خود
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
هوشنگ ابتهاج
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
این* حل معما نه تو خوانی و نه من
هست از پس پرده گفتگوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من
خیام
* درکتابی "این" بود اما در سایت‌های مختلف "وین". اگر شما هم در کتابی "وین" را مشاهده کردید بگویید تا اصلاحش کنم.
که از توست جان و دلم پر ز مهر
چه پرهیزی از من تو ای خوبْ چهر
که جز تو نخواهم کسی را ز بن
چُنینت همی راند باید سخن
فردوسی
در دل نگذارمت که افگار شوی
در دیده ندارمت که بس خوار شوی
در جان کنمت جای نه در دیده و دل
تا با نفس ِ باز پسین یار شوی
مهستی گنجوی
تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غمِ بسیار افتاد
بسیار فتاده بود اندر رهِ عشق
اما نه چنین زار که این بار افتاد
مولوی
هر روز دلم در غم تو زارتر است
وز من دل بیرحم تو بی‌زارتر است
بگذاشتیم غم تو نگذاشت مرا
حقا که غمت از تو وفادارتر است
مولوی
